Key Data on Learning and Innovation through ICT at School in Europe 2011
Eurydice
06/2011
http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/documents/key_data_series/129EN.pdf
Σάββατο 9 Ιουλίου 2011
Researchers of Tomorrow: A three year (BL/JISC) study tracking the research behaviour of 'Generation Y' doctoral students - 2nd annual report
Researchers of Tomorrow: A three year (BL/JISC) study tracking the research behaviour of 'Generation Y' doctoral students - 2nd annual report
Julie Carpenter (dir)
British Library & JISC
06/2011
http://explorationforchange.net/attachments/061_Researchers%20of%20Tomorrow%20Year%202%20report%20final%20110510.pdf
Julie Carpenter (dir)
British Library & JISC
06/2011
http://explorationforchange.net/attachments/061_Researchers%20of%20Tomorrow%20Year%202%20report%20final%20110510.pdf
Les natifs de l'ère numérique. Comment la «génération Internet» utilise-t-elle l'Internet?
Les natifs de l'ère numérique. Comment la «génération Internet» utilise-t-elle l'Internet?
Christine D’Anna-Huber
Centre d’évaluation des choix technologiques TA-SWISS
06/2011
Selon les données de l’Office fédéral de la statistique pour 2010, 77 % des ménages suisses disposent d’un propre accès Internet. Cette même enquête menée dans le cadre du nouveau recensement montre que la plupart des internautes suisses se font du souci pour leur sécurité sur la Toile mondiale. Outre la peur des virus, de l’utilisation abusive de données personnelles et des pertes financières, ils craignent tout particulièrement pour la sécurité des enfants et des adolescents dans le cyberespace. Cette préoccupation est également clairement ressortie du projet de TA-SWISS « Dialogue Internet et moi », dans le cadre duquel 35 citoyennes et citoyens se sont penchés sur les défi s liés à l’Internet.
TA-SWISS a organisé un PubliTalk (série de discussions) avec des jeunes, pour mieux comprendre comment les « digital natives », la « génération Y » née à l’ère de l’Internet, évaluent ces dangers et en fin de compte utilisent l’Internet. Une centaine d’élèves âgés de 15 à 18 ans ont participé à ce projet en Suisse alémanique, en Suisse romande et au Tessin. Ce rapport rend compte des résultats de ces discussions.
http://www.ta-swiss.ch/?redirect=getfile.php&cmd[getfile][uid]=1854
Christine D’Anna-Huber
Centre d’évaluation des choix technologiques TA-SWISS
06/2011
Selon les données de l’Office fédéral de la statistique pour 2010, 77 % des ménages suisses disposent d’un propre accès Internet. Cette même enquête menée dans le cadre du nouveau recensement montre que la plupart des internautes suisses se font du souci pour leur sécurité sur la Toile mondiale. Outre la peur des virus, de l’utilisation abusive de données personnelles et des pertes financières, ils craignent tout particulièrement pour la sécurité des enfants et des adolescents dans le cyberespace. Cette préoccupation est également clairement ressortie du projet de TA-SWISS « Dialogue Internet et moi », dans le cadre duquel 35 citoyennes et citoyens se sont penchés sur les défi s liés à l’Internet.
TA-SWISS a organisé un PubliTalk (série de discussions) avec des jeunes, pour mieux comprendre comment les « digital natives », la « génération Y » née à l’ère de l’Internet, évaluent ces dangers et en fin de compte utilisent l’Internet. Une centaine d’élèves âgés de 15 à 18 ans ont participé à ce projet en Suisse alémanique, en Suisse romande et au Tessin. Ce rapport rend compte des résultats de ces discussions.
http://www.ta-swiss.ch/?redirect=getfile.php&cmd[getfile][uid]=1854
Modélisation d'une situation d'apprentissage en termes de connaissances et de règles pour rendre compte de l'activité de l'élève
Modélisation d'une situation d'apprentissage en termes de connaissances et de règles pour rendre compte de l'activité de l'élève
Catherine CLEDER, Pascal LEROUX, Elise GENDRON, Véronique QUANQUIN
Editeur : Centre de recherche en éducation de Nantes - Laboratoire Systèmes Communicants - Laboratoire de Recherche sur le Langage
06/2011
"Dans cet article, nous constatons qu’une activité ne peut pas être définie uniquement par sa forme effective et les connaissances du domaine visé qui sont mises en jeu. Nous proposons de définir une activité par les connaissances du domaine d’apprentissage mises en jeu, par sa forme mais également en ce qu’elle peut influer l’état de connaissance de l’apprenant et les moyens que l’on a de vérifier cet impact. Nous proposons ici nos résultats de recherche pluridisciplinaire menés autour de la spécification et la modélisation d’activités pédagogiques dans le domaine de la lecture dans le but de construire un environnement de suivi de l’apprenant. Nous présentons la méthodologie de travail pratiquée dans l’équipe, la structure des spécifications d’activités, les modèles computationnels déduits et finalement leur mise en oeuvre dans un environnement de suivi de l’apprenant."
http://hal.archives-ouvertes.fr/docs/00/60/05/02/PDF/Cleder-Leroux-Gendron-Quanquin.pdf
Catherine CLEDER, Pascal LEROUX, Elise GENDRON, Véronique QUANQUIN
Editeur : Centre de recherche en éducation de Nantes - Laboratoire Systèmes Communicants - Laboratoire de Recherche sur le Langage
06/2011
"Dans cet article, nous constatons qu’une activité ne peut pas être définie uniquement par sa forme effective et les connaissances du domaine visé qui sont mises en jeu. Nous proposons de définir une activité par les connaissances du domaine d’apprentissage mises en jeu, par sa forme mais également en ce qu’elle peut influer l’état de connaissance de l’apprenant et les moyens que l’on a de vérifier cet impact. Nous proposons ici nos résultats de recherche pluridisciplinaire menés autour de la spécification et la modélisation d’activités pédagogiques dans le domaine de la lecture dans le but de construire un environnement de suivi de l’apprenant. Nous présentons la méthodologie de travail pratiquée dans l’équipe, la structure des spécifications d’activités, les modèles computationnels déduits et finalement leur mise en oeuvre dans un environnement de suivi de l’apprenant."
http://hal.archives-ouvertes.fr/docs/00/60/05/02/PDF/Cleder-Leroux-Gendron-Quanquin.pdf
Mettre en place un Learning Centre - Enjeux et problématiques
Mettre en place un Learning Centre - Enjeux et problématiques
Caisse des dépôts & Conférence des présidents d'universités
06/2011
"Un mouvement général de réflexion sur le concept de Learning Centre et son adaptation au contexte français, est aujourd’hui lancé dans les établissements d’enseignement supérieur et de recherche. Plusieurs projets portés par des universités sont déjà lancés, d’autres sont en cours de formalisation. Ces « troisièmes lieux », symbolisant le recentrage des universités sur leurs publics, apparaissent comme un des emblèmes de la modernisation des universités, désormais en marche.
Inspiré du modèle de Learning Commons ou Information Commons mis en place dans les universités américaines dans les années 90, le concept a très vite été enrichi par les Britanniques sous le nom de Learning Centre puis décliné dans les pays du nord de l’Europe, pour être aujourd’hui repris plus largement. Basé sur un triptyque associant une offre de services élargie et intégrée, un lieu physique, souvent emblématique, et une organisation, efficace et réactive, un Learning Centre peut être considéré comme une évolution logique de la bibliothèque, dans laquelle les ressources, qu’elles soient physiques ou virtuelles, ne constituent plus le coeur de l’offre.
L’enjeu est de faire évoluer les bibliothèques vers un nouveau modèle visant à regrouper voire intégrer des services proposés par des départements jusqu’alors indépendants : les services documentaires – la pédagogie – les TIC (E), dans une vision de services à l’usager (qu’il soit étudiant, enseignant ou chercheur), tout en revalorisant le volet « informationnel » des bibliothèques.
Une rapide analyse des modèles étrangers montre cependant que cette évolution logique ne se fait pas sans changement, plus ou moins profond : on entrevoit aisément les impacts possibles sur les modes d’apprentissage, les approches et les méthodes pédagogiques. Mais il convient également d’intégrer les mutations en termes d’organisation, les conséquences sur les personnels et les compétences requises… et de jongler avec le contexte propre à chaque établissement ! Il apparaît ainsi que ces exemples étrangers peuvent être une bonne source d’inspiration pour les établissements français, esquissant les grandes tendances, mais qu’il est nécessaire d’adapter et de décliner ces modèles pour pouvoir les mettre en place efficacement et de manière pérenne en France."
http://cpu.fr/uploads/tx_publications/Rapport-learning-centre.pdf
Caisse des dépôts & Conférence des présidents d'universités
06/2011
"Un mouvement général de réflexion sur le concept de Learning Centre et son adaptation au contexte français, est aujourd’hui lancé dans les établissements d’enseignement supérieur et de recherche. Plusieurs projets portés par des universités sont déjà lancés, d’autres sont en cours de formalisation. Ces « troisièmes lieux », symbolisant le recentrage des universités sur leurs publics, apparaissent comme un des emblèmes de la modernisation des universités, désormais en marche.
Inspiré du modèle de Learning Commons ou Information Commons mis en place dans les universités américaines dans les années 90, le concept a très vite été enrichi par les Britanniques sous le nom de Learning Centre puis décliné dans les pays du nord de l’Europe, pour être aujourd’hui repris plus largement. Basé sur un triptyque associant une offre de services élargie et intégrée, un lieu physique, souvent emblématique, et une organisation, efficace et réactive, un Learning Centre peut être considéré comme une évolution logique de la bibliothèque, dans laquelle les ressources, qu’elles soient physiques ou virtuelles, ne constituent plus le coeur de l’offre.
L’enjeu est de faire évoluer les bibliothèques vers un nouveau modèle visant à regrouper voire intégrer des services proposés par des départements jusqu’alors indépendants : les services documentaires – la pédagogie – les TIC (E), dans une vision de services à l’usager (qu’il soit étudiant, enseignant ou chercheur), tout en revalorisant le volet « informationnel » des bibliothèques.
Une rapide analyse des modèles étrangers montre cependant que cette évolution logique ne se fait pas sans changement, plus ou moins profond : on entrevoit aisément les impacts possibles sur les modes d’apprentissage, les approches et les méthodes pédagogiques. Mais il convient également d’intégrer les mutations en termes d’organisation, les conséquences sur les personnels et les compétences requises… et de jongler avec le contexte propre à chaque établissement ! Il apparaît ainsi que ces exemples étrangers peuvent être une bonne source d’inspiration pour les établissements français, esquissant les grandes tendances, mais qu’il est nécessaire d’adapter et de décliner ces modèles pour pouvoir les mettre en place efficacement et de manière pérenne en France."
http://cpu.fr/uploads/tx_publications/Rapport-learning-centre.pdf
La simplification des normes applicables aux collectivités locales
La simplification des normes applicables aux collectivités locales
Eric DOLIGÉ
Sénat
06/2011
"L'éducation, la formation et les collectivités locales : dans ce rapport intitulé "la simplification des normes applicables aux collectivités locales", le sénateur constate que l'État, compétent pour l'élaboration des programmes et des référentiels de formation, ne semble pas avoir pris la mesure des incidences financières de ces décisions, les collectivités locales se retrouvant trop souvent devant de nouvelles dépenses obligatoires liées aux changements de programmes. De même, les logements de fonction restent souvent vacants et les instructions de calculs des charges de ces logements, qui datent de 1951, auraient besoin d'être actualisées. L'utilisation des locaux scolaires en dehors des périodes de cours par la mairie devrait passer par des conventions semestrielles et non ponctuelles. Enfin, le rapport préconise un transfert en pleine propriété des biens immobiliers des EPLE à leur collectivité de rattachement."
http://lesrapports.ladocumentationfrancaise.fr/BRP/114000322/0000.pdf
Eric DOLIGÉ
Sénat
06/2011
"L'éducation, la formation et les collectivités locales : dans ce rapport intitulé "la simplification des normes applicables aux collectivités locales", le sénateur constate que l'État, compétent pour l'élaboration des programmes et des référentiels de formation, ne semble pas avoir pris la mesure des incidences financières de ces décisions, les collectivités locales se retrouvant trop souvent devant de nouvelles dépenses obligatoires liées aux changements de programmes. De même, les logements de fonction restent souvent vacants et les instructions de calculs des charges de ces logements, qui datent de 1951, auraient besoin d'être actualisées. L'utilisation des locaux scolaires en dehors des périodes de cours par la mairie devrait passer par des conventions semestrielles et non ponctuelles. Enfin, le rapport préconise un transfert en pleine propriété des biens immobiliers des EPLE à leur collectivité de rattachement."
http://lesrapports.ladocumentationfrancaise.fr/BRP/114000322/0000.pdf
Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011
Cambridge Journal of Education
Cambridge Journal of Education
Vol. 41, n°1, juin 2011
Globalisation and Student Equity in Higher Education
Globalisation and student equity in higher education, Sam Sellar & Trevor Gale
Social equity and the assemblage of values in Australian higher education, Fazal Rizvi & Bob Lingard
Equity, status and freedom: a note on higher education, Simon Marginson
Appreciating aspirations in Australian higher education, Sam Sellar, Trevor Gale & Stephen Parker
Making space for VET learning after the Bradley Review: Rethinking knowledge to support inclusion and equity, John Pardy & Terri Seddon
Is there a crisis in international learning? The ‘three freedoms’ paradox, Adam Shoemaker
‘Affective eduscapes’: the case of Indian students within Australian international higher education, Gilbert Caluya, Elspeth Probyn & Shvetal Vyas
Sex, grades and power in higher education in Ghana and Tanzania, Louise Morley
http://www.tandfonline.com/toc/ccje20/41/1
Vol. 41, n°1, juin 2011
Globalisation and Student Equity in Higher Education
Globalisation and student equity in higher education, Sam Sellar & Trevor Gale
Social equity and the assemblage of values in Australian higher education, Fazal Rizvi & Bob Lingard
Equity, status and freedom: a note on higher education, Simon Marginson
Appreciating aspirations in Australian higher education, Sam Sellar, Trevor Gale & Stephen Parker
Making space for VET learning after the Bradley Review: Rethinking knowledge to support inclusion and equity, John Pardy & Terri Seddon
Is there a crisis in international learning? The ‘three freedoms’ paradox, Adam Shoemaker
‘Affective eduscapes’: the case of Indian students within Australian international higher education, Gilbert Caluya, Elspeth Probyn & Shvetal Vyas
Sex, grades and power in higher education in Ghana and Tanzania, Louise Morley
http://www.tandfonline.com/toc/ccje20/41/1
Les Nouveaux cahiers de la recherche en éducation (NCRÉ)
Les Nouveaux cahiers de la recherche en éducation (NCRÉ)
Vol. 13, n°2, 2011
Les réactions de directions d’écoles de milieux défavorisés aux caractéristiques des écoles performantes de milieux défavorisés, Jean Archambault, Li Harnois
L’enseignement en contexte d’inclusion : proposition d’un modèle d’analyse des pratiques d’adaptation, Pascale Nootens, Godelieve Debeurme
La persistance des troubles des conduites chez les garçons âgés de 6 à 11 ans: effets principaux et interaction du contexte familial et du tempérament des enfants, Éric Yergeau, Jean Toupin, Yan Le Corff, Robert Pauzé
Avantages et limites des approches méthodologiques utilisées pour étudier les pratiques enseignantes, Marie Dupin de Saint-André, Isabelle Montésinos-Gelet, Marie-France Morin
La part du lecteur de textes littéraires dans la classe de français, Jean-Pierre Mercier
http://ncre.educ.usherbrooke.ca/page.php?rep=catalogue&page=numero
Vol. 13, n°2, 2011
Les réactions de directions d’écoles de milieux défavorisés aux caractéristiques des écoles performantes de milieux défavorisés, Jean Archambault, Li Harnois
L’enseignement en contexte d’inclusion : proposition d’un modèle d’analyse des pratiques d’adaptation, Pascale Nootens, Godelieve Debeurme
La persistance des troubles des conduites chez les garçons âgés de 6 à 11 ans: effets principaux et interaction du contexte familial et du tempérament des enfants, Éric Yergeau, Jean Toupin, Yan Le Corff, Robert Pauzé
Avantages et limites des approches méthodologiques utilisées pour étudier les pratiques enseignantes, Marie Dupin de Saint-André, Isabelle Montésinos-Gelet, Marie-France Morin
La part du lecteur de textes littéraires dans la classe de français, Jean-Pierre Mercier
http://ncre.educ.usherbrooke.ca/page.php?rep=catalogue&page=numero
Revue canadienne de l'éducation (RCÉ)
Revue canadienne de l'éducation (RCÉ)
Vol. 34, n°1, 2011
Varia
Defining educational leadership in Canada’s Yukon Territory: “Hmmm, that’s a good question...” , Simon Blakesley
Apprentissage par la lecture en milieu défavorisé: stratégies d’adolescents ayant une faible performance à l’activité, Sylvie Cartier, Roch Chouinard, Hélène Contant
Student and teacher self-efficacy and the connection to reading and writing, Julie Corkett,
Blaine Hatt, Tina Benevides
Academic Motivation in Post-Secondary Students, Jose Domene, Krista Socholotiuk, Lyndsay A. Woitowicz
Examen des possibles relations entre la transversalité des pratiques critiques et la transversalité des rapports aux savoirs d’adolescents du secondaire, Mathieu Gagnon
La gestion des Activités éducatives de la direction et le fonctionnement de l'école primaire, Pierre Lapointe, André Brassard, Pascal Ramdé, Alain Girard, Roseline Garon
Examining the link between education related outcomes and student health risk behaviours among Canadian youth: data from the 2006 National Youth Smoking Survey, Scott Leatherdale, Ratsamy Pathammavong, Rashid Ahmed, Jane Griffith, Janet Nowatzki, Steve Manske
Unsettling the Gendered Power Paradigm: Discomfort, Dissonance and Dissention among Women in Local Government, Catherine McGregor, Darlene Clover
Community Forums: A Unique Approach to Community Service-Learning, Sherrie Steiner, Michael Smith, Buetta Warkentin
Gender Digital Divide and Challenges in Undergraduate Computer Science Programs, Dorian Stoilescu, Douglas McDougall
http://ojs.vre.upei.ca/index.php/cje-rce/
Vol. 34, n°1, 2011
Varia
Defining educational leadership in Canada’s Yukon Territory: “Hmmm, that’s a good question...” , Simon Blakesley
Apprentissage par la lecture en milieu défavorisé: stratégies d’adolescents ayant une faible performance à l’activité, Sylvie Cartier, Roch Chouinard, Hélène Contant
Student and teacher self-efficacy and the connection to reading and writing, Julie Corkett,
Blaine Hatt, Tina Benevides
Academic Motivation in Post-Secondary Students, Jose Domene, Krista Socholotiuk, Lyndsay A. Woitowicz
Examen des possibles relations entre la transversalité des pratiques critiques et la transversalité des rapports aux savoirs d’adolescents du secondaire, Mathieu Gagnon
La gestion des Activités éducatives de la direction et le fonctionnement de l'école primaire, Pierre Lapointe, André Brassard, Pascal Ramdé, Alain Girard, Roseline Garon
Examining the link between education related outcomes and student health risk behaviours among Canadian youth: data from the 2006 National Youth Smoking Survey, Scott Leatherdale, Ratsamy Pathammavong, Rashid Ahmed, Jane Griffith, Janet Nowatzki, Steve Manske
Unsettling the Gendered Power Paradigm: Discomfort, Dissonance and Dissention among Women in Local Government, Catherine McGregor, Darlene Clover
Community Forums: A Unique Approach to Community Service-Learning, Sherrie Steiner, Michael Smith, Buetta Warkentin
Gender Digital Divide and Challenges in Undergraduate Computer Science Programs, Dorian Stoilescu, Douglas McDougall
http://ojs.vre.upei.ca/index.php/cje-rce/
Formation et profession
Formation et profession
Vol.18, n°1, mai 2011
La violence à l'égard des enseignants
Dossier
Introduction. La violence à l'égard des enseignants, Denis Jeffrey
Rencontre avec Denis Jeffrey, Louis LeVasseur
Violence à l'école: Climat scolaire et agression envers les enseignants, Georges Steffgen, Sophie Recchia
L'intervention physique à l'école et ses dérives judiciaires, David Harvengt
Les enseignants face aux violences scolaires, Benoit Galand
L'intervention physique, qu'en penser ?, Denis Jeffrey
La lutte contre la violence à l'école: programme ou routine ?, Éric Debarbieux
Chroniques
Chronique sur la formation en éducation, Le rapport à la lecture littéraire des futurs enseignants, Judith Émery-Bruneau
Chronique sur les professions en éducation : Déclin institutionnel et travail enseignant, François Dubet
Chronique sur l'insertion professionnelle en enseignement : Le portfolio comme outil pour favoriser l'insertion professionnelle, Stéphane Martineau, Anne-Catherine Vallerand
Chronique sur l’intervention éducative : L'expertise didactique et les nouveaux enjeux de l'éducation scientifique et technologique, Abdelkrim Hasni
Chronique de la recherche étudiante : La pratique réflexive: de quoi parle-t-on? De quel point de vue ?, Simon Collin
http://www.crifpe.ca/formationetprofession/index
Vol.18, n°1, mai 2011
La violence à l'égard des enseignants
Dossier
Introduction. La violence à l'égard des enseignants, Denis Jeffrey
Rencontre avec Denis Jeffrey, Louis LeVasseur
Violence à l'école: Climat scolaire et agression envers les enseignants, Georges Steffgen, Sophie Recchia
L'intervention physique à l'école et ses dérives judiciaires, David Harvengt
Les enseignants face aux violences scolaires, Benoit Galand
L'intervention physique, qu'en penser ?, Denis Jeffrey
La lutte contre la violence à l'école: programme ou routine ?, Éric Debarbieux
Chroniques
Chronique sur la formation en éducation, Le rapport à la lecture littéraire des futurs enseignants, Judith Émery-Bruneau
Chronique sur les professions en éducation : Déclin institutionnel et travail enseignant, François Dubet
Chronique sur l'insertion professionnelle en enseignement : Le portfolio comme outil pour favoriser l'insertion professionnelle, Stéphane Martineau, Anne-Catherine Vallerand
Chronique sur l’intervention éducative : L'expertise didactique et les nouveaux enjeux de l'éducation scientifique et technologique, Abdelkrim Hasni
Chronique de la recherche étudiante : La pratique réflexive: de quoi parle-t-on? De quel point de vue ?, Simon Collin
http://www.crifpe.ca/formationetprofession/index
Revue des sciences de l'éducation (RSE)
Revue des sciences de l'éducation (RSE)
Vol 36, n°3, 2010
Éducation à la santé
Un leadership partagé pour une éducation à la santé, Claire IsaBelle
Comprendre les résistances à l'éducation à la santé : la nature de l'ignorance dans la philosophie de Socrate, Marie Agostini et Jeanne Mallet
Portrait de la violence dans des écoles secondaires montréalaises : enjeux pour l’éducation à la santé, Jean Bélanger, Michel Janosz, Isabelle Archambault et Hélène Riberdy
Validation par les experts et évaluation de l’efficacité d’un jeu éducatif en ligne sur les attitudes des jeunes de 13 et 14 ans, à l’égard de la santé sexuelle, Lise Renaud et Louise Sauvé
L’éducation à la santé à l’école primaire : approche comparative des pratiques au Québec et en France, Caroline Bizzoni-Prévieux, Johanne Grenier, Joanne Otis, Corinne Mérini et Didier Jourdan
Les pratiques pédagogiques d'éducateurs physiques du primaire en éducation à la santé, Sylvain Turcotte, Louise Gaudreau, Joanne Otis et Jean-François Desbiens
Éducation à la santé à l’École : étude des déterminants des pratiques des enseignants du premier degré, Carine Simar et Didier Jourdan
L’Approche école en santé au primaire : points de vue des parents, Marie-Claude Rivard, Rollande Deslandes et Marie Collet
http://www.rse.umontreal.ca/A_venir.htm
Vol 36, n°3, 2010
Éducation à la santé
Un leadership partagé pour une éducation à la santé, Claire IsaBelle
Comprendre les résistances à l'éducation à la santé : la nature de l'ignorance dans la philosophie de Socrate, Marie Agostini et Jeanne Mallet
Portrait de la violence dans des écoles secondaires montréalaises : enjeux pour l’éducation à la santé, Jean Bélanger, Michel Janosz, Isabelle Archambault et Hélène Riberdy
Validation par les experts et évaluation de l’efficacité d’un jeu éducatif en ligne sur les attitudes des jeunes de 13 et 14 ans, à l’égard de la santé sexuelle, Lise Renaud et Louise Sauvé
L’éducation à la santé à l’école primaire : approche comparative des pratiques au Québec et en France, Caroline Bizzoni-Prévieux, Johanne Grenier, Joanne Otis, Corinne Mérini et Didier Jourdan
Les pratiques pédagogiques d'éducateurs physiques du primaire en éducation à la santé, Sylvain Turcotte, Louise Gaudreau, Joanne Otis et Jean-François Desbiens
Éducation à la santé à l’École : étude des déterminants des pratiques des enseignants du premier degré, Carine Simar et Didier Jourdan
L’Approche école en santé au primaire : points de vue des parents, Marie-Claude Rivard, Rollande Deslandes et Marie Collet
http://www.rse.umontreal.ca/A_venir.htm
Les Sciences de l'éducation - Pour l'ère nouvelle
Les Sciences de l'éducation - Pour l'ère nouvelle
Vol. 44, n°2, 2011
Processus de professionnalisation dans les métiers adressés à autrui
Introduction. Étude des processus de professionnalisation dans les métiers adressés à autrui, Philippe MAUBANT et Thierry PIOT
Des obstacles et des zones d’ombre dans l’étude des processus de professionnalisation, Philippe MAUBANT, Jean CLÉNET, Lucie ROGER, Bernard MERCIER, Brigitte CASELLES-DESJARDINS et Nicole GRAVEL
Entre discipline et profession : la question des bonnes pratiques guidées par les résultats probants de la recherche (evidence based practice) en formation à l’enseignement, François LAROSE, Yves COUTURIER, Johanne BÉDARD et Sylvie CHARETTE
Enseignement supérieur et dynamiques professionnalisantes : étude comparée de deux dispositifs de formation, Mehdi BOUDJAOUI
Évaluation de l’expérience et enjeux de reconnaissance professionnelle, Anne JORRO
«Le jour où je serai dans ma classe, ce sera différent ». Entretiens de stage et construction de savoirs professionnels, Kristine BALSLEV, Edyta TOMINSKA et Sabine VANHULLE
L’humanité comme compétence ? Une zone d’ombre dans la professionnalisation aux métiers de l’interaction avec autrui, Pierre HÉBRARD
http://www.unicaen.fr/recherche/mrsh/cerse/publications/revue?id=sommaire&an=2011&num=2&isbn=978-2-9528025-2-9
Vol. 44, n°2, 2011
Processus de professionnalisation dans les métiers adressés à autrui
Introduction. Étude des processus de professionnalisation dans les métiers adressés à autrui, Philippe MAUBANT et Thierry PIOT
Des obstacles et des zones d’ombre dans l’étude des processus de professionnalisation, Philippe MAUBANT, Jean CLÉNET, Lucie ROGER, Bernard MERCIER, Brigitte CASELLES-DESJARDINS et Nicole GRAVEL
Entre discipline et profession : la question des bonnes pratiques guidées par les résultats probants de la recherche (evidence based practice) en formation à l’enseignement, François LAROSE, Yves COUTURIER, Johanne BÉDARD et Sylvie CHARETTE
Enseignement supérieur et dynamiques professionnalisantes : étude comparée de deux dispositifs de formation, Mehdi BOUDJAOUI
Évaluation de l’expérience et enjeux de reconnaissance professionnelle, Anne JORRO
«Le jour où je serai dans ma classe, ce sera différent ». Entretiens de stage et construction de savoirs professionnels, Kristine BALSLEV, Edyta TOMINSKA et Sabine VANHULLE
L’humanité comme compétence ? Une zone d’ombre dans la professionnalisation aux métiers de l’interaction avec autrui, Pierre HÉBRARD
http://www.unicaen.fr/recherche/mrsh/cerse/publications/revue?id=sommaire&an=2011&num=2&isbn=978-2-9528025-2-9
Administration et éducation
Administration et éducation
Supplément à la revue, avril 2011
Le Système éducatif français et son administration
Édité sous la forme d'un supplément à la revue (368 p.), cette douzième édition triate des points suivants :
I- L’enseignement en France, principes et éléments généraux
1. Historique, principes essentiels
2. Les enseignements scolaires
3. L’enseignement supérieur
4. La recherche
5. Orientation et formation tout au long de la vie
6. L’enseignement français à l’étranger
II- Les établissements scolaires et les différentes catégories de personnels
1. Les établissements scolaires
2. La vie scolaire
3. Les différentes catégories de personnels
4. L’action sanitaire et sociale en faveur des personnels
III- L’administration de l’éducation
1. Les services de l’État : administration centrale, rectorats, inspections d’académie
2. La concertation dans la prise de décision et le fonctionnement du système
3. Insatisfactions et voies de recours
4. Les collectivités territoriales, partenaires de l’État, et la décentralisation
5. Coûts et financement de l’éducation : État, collectivités territoriales et familles
IV- Quels défis pour le système éducatif ?
1. La recherche de l’égalité des chances
2. Le système éducatif français et l’Europe
3. L’évaluation dans le pilotage du système
4. Le socle commun des connaissances et des compétences
5. La politique de contractualisation
L’Éducation nationale en chiffres
http://www.afae.fr/spip.php?rubrique29&lang=fr
Supplément à la revue, avril 2011
Le Système éducatif français et son administration
Édité sous la forme d'un supplément à la revue (368 p.), cette douzième édition triate des points suivants :
I- L’enseignement en France, principes et éléments généraux
1. Historique, principes essentiels
2. Les enseignements scolaires
3. L’enseignement supérieur
4. La recherche
5. Orientation et formation tout au long de la vie
6. L’enseignement français à l’étranger
II- Les établissements scolaires et les différentes catégories de personnels
1. Les établissements scolaires
2. La vie scolaire
3. Les différentes catégories de personnels
4. L’action sanitaire et sociale en faveur des personnels
III- L’administration de l’éducation
1. Les services de l’État : administration centrale, rectorats, inspections d’académie
2. La concertation dans la prise de décision et le fonctionnement du système
3. Insatisfactions et voies de recours
4. Les collectivités territoriales, partenaires de l’État, et la décentralisation
5. Coûts et financement de l’éducation : État, collectivités territoriales et familles
IV- Quels défis pour le système éducatif ?
1. La recherche de l’égalité des chances
2. Le système éducatif français et l’Europe
3. L’évaluation dans le pilotage du système
4. Le socle commun des connaissances et des compétences
5. La politique de contractualisation
L’Éducation nationale en chiffres
http://www.afae.fr/spip.php?rubrique29&lang=fr
Actes de la recherche en sciences sociales
Actes de la recherche en sciences sociales
N°188, 2011/3
Varia
A lire notamment :
Analyse critique d'une histoire des traitements statistiques des inégalités de destin. Le cas de l'évolution des chances d'accès à l'enseignement supérieur, Jean-Claude Combessie
Statistique et sociographie, Ferdinand Tönnies
Le monopole professoral en question. Le cas de l'éducation physique et sportive en France, Arnaud Sébileau
http://dedi.cairn.info/NL/NewsHTM/newsletter_ARSS_188.htm
N°188, 2011/3
Varia
A lire notamment :
Analyse critique d'une histoire des traitements statistiques des inégalités de destin. Le cas de l'évolution des chances d'accès à l'enseignement supérieur, Jean-Claude Combessie
Statistique et sociographie, Ferdinand Tönnies
Le monopole professoral en question. Le cas de l'éducation physique et sportive en France, Arnaud Sébileau
http://dedi.cairn.info/NL/NewsHTM/newsletter_ARSS_188.htm
Τρίτη 5 Ιουλίου 2011
UNESCO Global Forum: Rankings and Accountability in Higher Education
UNESCO Global Forum: Rankings and Accountability in Higher Education: Uses and Misuses, Paris, 16-17 May 2011
http://www.unesco.org/new/en/education/themes/strengthening-education-systems/higher-education/quality-assurance/rankings-forum/
http://www.unesco.org/new/en/education/themes/strengthening-education-systems/higher-education/quality-assurance/rankings-forum/
Σάββατο 2 Ιουλίου 2011
10ο σεμινάριο - Ιούνης 2011 - videos
10ο σεμινάριο της ακαδημαϊκής χρονιάς 2010-2011, Σάββατο 4 Ιούνη
Videos
Videos
Μιχάλης Χριστοδούλου: "Η εφηβεία ως βιωμένη εμπειρία: Κωδικοποίηση δεδομένων και εννοιολόγηση στην Grounded Theory"
Μόνικα Ρέρακ: Intra-european mobility and the social integration of Polish migrant employees' children in Athens: policy vs family strategies
Τέτα Δήμιζα: Σύντομη αναφορά στο θεωρητικό πλαίσιο της έρευνας: Η επιλογή της θεωρίας της δομοποίησης του A. Giddens. β) Μεθοδολογία: Ατομικές συνεντεύξεις σε εκπαιδευτικούς νηπιαγωγείων της Αττικής
Γιώργος Αγγελόπουλος: "H επιστημολογία της διεπιστημονικότητας"
Χαρά Πίτσου: "Η πρώτη δεκαετία για την Εκπαίδευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα"
Πίμα Λεμπέση: Από τις Ευρωπαϊκές Πολιτικές περί Κοινωνικού Φύλου στην Εφαρμογή τους στο Εθνικό και Τοπικό Επίπεδο: Η αρχή ενός προβληματισμού.
Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011
Νόμος Πλαίσιο: 21 σημεία για «νέα πανεπιστήμια», ΤΟ ΒΗΜΑ, 1/7/2011
ΕΝΟΤΗΤΑ: "ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ"
Καλό μήνα...
ΤΟ ΒΗΜΑ
01/07/2011 - 10:28
Νόμος Πλαίσιο: 21 σημεία για «νέα πανεπιστήμια»
«Αιώνιοι» φοιτητές τέλος, καθώς η φοιτητική ιδιότητα θα χάνεται σε περίπτωση μη εγγραφής σε δύο συνεχόμενα εξάμηνα. Διοικητικά Συμβούλια στην διοίκηση των Ιδρυμάτων και διορισμένοι πρυτάνεις. Αξιολόγηση πρωτοβάθμιων καθηγητών. Κατάργηση της βαθμίδας του λέκτορα και μονιμοποίηση των πανεπιστημιακών στην βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή.
Αυτά είναι μερικά από τα «21 σημεία» του νέου Νόμου Πλαισίου που παρουσιάστηκαν από τον υπουργό Παιδείας κυρία Άννα Διαμαντοπούλου στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης.
Ο νέος Νόμος ωστόσο δεν θα δοθεί τελικά στην Σύνοδο των πρυτάνεων που θα γίνει το Σαββατοκύριακο στο Βόλο, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η νομοπαρασκευαστική επεξεργασία του. Για το θέμα του ασύλου στο κείμενο που παρουσιάστηκε αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «απομακρύνεται από το μοντέλο χωροταξικού ορισμού και επιστρέφει στις ρίζες του ασύλου»...
Στο νέο Νόμο, όπως έχει γράψει ήδη το «Βήμα», δεν θα αναφέρεται καν το θέμα του ασύλου, με στόχο να ακυρωθεί η νομική υπόστασή του και να παραμείνει ένας ηθικός κανόνας.
Για το θέμα του «Καλλικράτη» στα πανεπιστήμια στο ίδιο κείμενο αναφέρεται ότι «απαιτούνται αλλαγές στο χάρτη της ανώτατης εκπαίδευσης, τόσο από θεματική όσο και από χωροταξική άποψη ώστε τα ΑΕΙ να ανταποκρίνονται στις ανάγκες για την άμεση βελτίωση των εκπαιδευτικών και ακαδημαϊκών λειτουργιών και αποτελεσμάτων.
«Τα κριτήρια για τις αλλαγές στο χάρτη των ιδρυμάτων στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης και της έρευνας και στην ενίσχυση της διεθνούς παρουσίας και διάκρισης των ΑΕΙ και είναι σύμφωνα με τις δυνατότητες και ανάγκες εθνικής οικονομίας» αναφέρεται στο κείμενο.
«Η Παιδεία αποτελεί τη ψυχή της πατρίδας μας και η Ανώτατη Εκπαίδευση είναι η ατμομηχανή του έθνους, αρκεί να απελευθερώσουμε εγκλωβισμένες δυνάμεις» είπε χαρακτηριστικά σήμερα η κυρία Διαμαντοπούλου. «Η αλλαγή που προτείνεται σήμερα είναι σύμφωνα με τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις και αφορά στο μοντέλο διοίκησης, στην οργάνωση σπουδών και στη διεθνοποίηση των Ανώτατων Ιδρυμάτων μας, με τελικό στόχο ένα Πανεπιστήμιο ανοιχτό στον κόσμο και στην κοινωνία, με υψηλή ποιότητα σπουδών και αξιοκρατία» συνέχισε.
«Στο νέο σχέδιο για τα Πανεπιστήμια και με δεδομένη τη δημόσια χρηματοδότηση, αλλάζει ο τρόπος χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων και ενισχύεται το αυτοδιοίκητο των Ιδρυμάτων, με μεταφορά αρμοδιοτήτων από το Υπουργείο στα Ιδρύματα, με ταυτόχρονη τη λειτουργία θεσμών λογοδοσίας και ελέγχου» κατέληξε.
Συγκεκριμένα τα σημεία που παρουσιάστηκαν σήμερα στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο είναι τα παρακάτω:
1.Θεσπίζεται το Συμβούλιο Ιδρύματος, με ρόλο ελεγκτικό της διοίκησης του ιδρύματος. Το Συμβούλιο κάθε ιδρύματος αποτελείται από 7 καθηγητές, εκλεγμένους για τετραετή θητεία από τους καθηγητές του ιδρύματος, ένα φοιτητή εκλεγμένο από ενιαίο ψηφοδέλτιο για ετήσια θητεία, με καθολική ψηφοφορία των ενεργών φοιτητών του τμήματος και 7 εξωτερικά μέλη που επιλέγονται για τετραετή θητεία από τους εκλεγμένους καθηγητές του Συμβουλίου.
2.Το Συμβούλιο του Ιδρύματος, ύστερα από διεθνή πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος, θα εκλέγει τον/την πρύτανη/πρόεδρο ΤΕΙ για 3ετή θητεία με φανερή ψηφοφορία. Επιτροπή διερεύνησης, αποτελούμενη από καθηγητές του ιδρύματος έχει την ευθύνη της πρόσκλησης και της διερεύνησης για την υποβολή υποψηφιοτήτων και, ύστερα από δημόσια ακρόασή τους, εισηγείται τους υποψηφίους στο Συμβούλιο με βάση κυρίως την επιστημονική αναγνώριση αλλά και την διοικητική του/της εμπειρία. Η Σύγκλητος διατηρεί το δικαίωμα αρνησικυρίας για δύο υποψηφίους. Με ανάλογη διαδικασία εκλέγονται από το Συμβούλιο κάθε ιδρύματος οι κοσμήτορες/διευθυντές των σχολών.
Ο πρύτανης/πρόεδρος ΤΕΙ καταρτίζει και εισηγείται και το Συμβούλιο του ιδρύματος τελικώς εγκρίνει τον Οργανισμό και τον εσωτερικό κανονισμό και την εσωτερική διάρθρωση και οργάνωση κάθε ιδρύματος.
3. Βασική διοικητική και ακαδημαϊκή μονάδα σε κάθε ίδρυμα, θα είναι η Σχολή. Κάθε σχολή οργανώνει διαφορετικά προγράμματα σπουδών, και απονέμει τα αντίστοιχα πτυχία. Οι σχολές μπορούν επίσης να οργανώνουν ενιαίο πρόγραμμα σπουδών στο πρώτο έτος, ώστε να εισάγονται οι φοιτητές σε σχολές και να εντάσσονται στα προγράμματα σπουδών μετά το πρώτο έτος. Για το συντονισμό της διδασκαλίας και της έρευνας, οι καθηγητές κάθε σχολής συγκροτούν επιμέρους, εργαστήρια και κλινικές. Οι σχολές διοικούνται από τον κοσμήτορα/διευθυντή, την κοσμητεία/διεύθυνση της σχολής και τη γενική συνέλευση.
4.Μεταπτυχιακές σχολές και σχολές διά βίου μάθησης και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ιδρύονται στα πανεπιστήμια. Τα ΑΕΙ μπορούν να οργανώνουν μονοετείς και διετείς σπουδές με τρόπο που ορίζει το κάθε ίδρυμα.
5.Καταργείται η βαθμίδα του λέκτορα και μένουν τρεις βασικές βαθμίδες (επίκουρος, αναπληρωτής καθηγητής, καθηγητής). ΟΙ πανεπιστημιακοί θα μονιμοποιούνται στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή. Οι επίκουροι καθηγητές εκλέγονται για τετραετή θητεία, με δυνατότητα ανανέωσης για άλλη μία θητεία ύστερα από κρίση. Η εξέλιξη τους στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή γίνεται με ανοικτή διαδικασία.
6. «Συμβόλαια» θα γίνονται με καθηγητές που θα επιλέγει κάθε πανεπιστήμιο. Τα ΑΕΙ δύνανται να αναθέτουν τη διδασκαλία μαθημάτων σε εντεταλμένους διδασκαλίας με ατομικές, ανανεώσιμες, συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, πλήρους απασχόλησης, διάρκειας ενός ως τριών ακαδημαϊκών ετών και με ανώτατο συνολικό όριο τα πέντε έτη. Τα λεπτομερή προσόντα για την εκλογή σε θέση καθηγητή και οι υποχρεώσεις του διδακτικού προσωπικού καθορίζονται στον Οργανισμό κάθε ιδρύματος.
Μεταβατικές διατάξεις θα υπάρξουν για τους υπηρετούντες και οι, υπό διορισμό λέκτορες.
7.Οι μόνιμοι πρωτοβάθμιοι καθηγητές αξιολογούνται κάθε 5 χρόνια ως προς το επιστημονικό, ερευνητικό και εκπαιδευτικό τους έργο από ειδικές επιτροπές κρίσης όπως καθορίζεται στον Οργανισμό του ιδρύματος. Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης κοινοποιούνται στον αξιολογούμενο και στον οικείο κοσμήτορα. Ο κοσμήτορας προτείνει στο Συμβούλιο, με βάση τα αποτελέσματα της αξιολόγησης, συγκεκριμένες επιβραβεύσεις στους καθηγητές που διακρίνονται. Σε περιπτώσεις αρνητικής αξιολόγησης οι καθηγητές είναι δυνατόν, με απόφαση του κοσμήτορα, να έχουν συγκεκριμένες ακαδημαϊκές επιπτώσεις (όπως έχει γράψει ήδη το «Βήμα» θα προβλέπεται μείωση μισθού, ή μετακίνηση σε άλλη θέση δημοσίου)
8.Συστήνεται νέα κατηγορία καθεστώτος απασχόλησης, αυτή της «πλήρους και αποκλειστικής» απασχόλησης που θα λαμβάνει και πλήρη αμοιβή.
9.Εκλογές καθηγητών. Τα εκλεκτορικά σώματα για τις προαγωγές των καθηγητών αλλάζουν. Οι καθηγητές θα επιλέγονται από επιτροπές επιλογής καθηγητών που αποτελούνται από 7 μέλη, καθηγητές ή αναπληρωτές καθηγητές, εκ των οποίων 3 είναι καθηγητές ή αντίστοιχης βαθμίδας ερευνητές ιδρύματος της αλλοδαπής και, σε ειδικά αιτιολογημένες περιπτώσεις, από άλλο ίδρυμα της ημεδαπής. Τα μέλη των επιτροπών επιλογής καθηγητών ορίζονται με κλήρωση, η οποία διεξάγεται σε συνεδρίαση της κοσμητείας/διεύθυνσης από καταλόγους εσωτερικών και εξωτερικών μελών. Οι κατάλογοι είναι τετραετούς διάρκειας, συντάσσονται από την κοσμητεία/διεύθυνση της σχολής ανά ειδικότερο γνωστικό πεδίο -ή όπου είναι εφικτό ανά γνωστικό αντικείμενο- εγκρίνονται από το Συμβούλιο του ιδρύματος και δημοσιεύονται σε διακριτή θέση στον ιστότοπό του.
10.Συστήνονται Έδρες στα πανεπιστήμιο. Τα Ιδρύματα μπορούν να ιδρύουν και να διατηρούν επώνυμες έδρες διδασκαλίας και έρευνας (από κληροδοτήματα, χορηγίες, κλπ.) ύστερα από έγκριση των ακαδημαϊκών τους οργάνων.
11.Νέα διάρθρωση των σπουδών. Οι σπουδές στην ανώτατη εκπαίδευση «πέφτουν» στα 3 έτη (έως σήμερα ήταν 4ετεις) και οργανώνονται στους τρεις κύκλους του ευρωπαϊκού χώρου ανώτατης εκπαίδευσης (180 συνολικά πιστωτικές μονάδες). Ο πρώτος κύκλος συνίσταται στην παρακολούθηση ενός προγράμματος σπουδών και περιλαμβάνει μαθήματα που αντιστοιχούν κατ' ελάχιστον σε 180 ακαδημαϊκές μονάδες (α.μ.). Ένα έτος αντιστοιχεί τουλάχιστον σε 60 α.μ. Ένα ίδρυμα μπορεί να οργανώνει και προγράμματα σύντομου κύκλου σπουδών, ως μέρος του πρώτου κύκλου σπουδών ή συνδεδεμένα με αυτόν, που αντιστοιχούν κατ' ελάχιστο σε 60 και κατά ανώτατο όριο σε 120 α.μ. και οδηγούν στην απονομή διπλώματος σύντομου κύκλου. Ο δεύτερος κύκλος συνίσταται στην παρακολούθηση προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών και περιλαμβάνει μαθήματα που αντιστοιχούν κατ' ελάχιστο σε 60 και κατά μέγιστο σε 120 α.μ. Ο τρίτος κύκλος είναι οι διδακτορικές σπουδές. Μπορεί να περιλαμβάνει μαθήματα που αντιστοιχούν κατ' ελάχιστο σε 60 και κατά μέγιστο σε 120 α.μ. καθώς και την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής.
Για κάθε υποψήφιο διδάκτορα διορίζεται τριμελής συμβουλευτική επιτροπή. Η τελική αξιολόγηση της διατριβής γίνεται από διμελή επιτροπή εξέτασης. Το ένα μέλος είναι καθηγητής του ιδρύματος και το άλλο ιδρύματος του εξωτερικού και σε εξαιρετικές περιπτώσεις άλλου ιδρύματος της ημεδαπής.
12.Προγράμματα σπουδών στα Αγγλικά. Δίνεται η δυνατότητα στα ιδρύματα να οργανώνουν και να προσφέρουν προγράμματα σπουδών, ως αποτέλεσμα συνεργασίας των σχολών τους ή σε συνεργασία με άλλα ιδρύματα της ημεδαπής ή της αλλοδαπής και σε ξένη γλώσσα, καθώς και ειδικά προγράμματα διά βίου μάθησης, με παραδοσιακές μορφές και εξ αποστάσεως. Δίνεται επίσης η δυνατότητα στα ιδρύματα να οργανώνουν μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών σε συνεργασία με ερευνητικά κέντρα της χώρας ή της αλλοδαπής. Όλα τα προγράμματα σπουδών πιστοποιούνται από την ανεξάρτητη αρχή ή από πιστοποιημένους από αυτήν διεθνείς φορείς πιστοποίησης.
13. Οι διαδικασίες αξιολόγησης της ποιότητας που έχουν εισαχθεί από το 2005 ενισχύονται. Από συμβουλευτικές για τα ιδρύματα και τις διοικήσεις τους, οι διαδικασίες αξιολόγησης μετατρέπονται σε διαδικασίες πιστοποίησης. Για το λόγο αυτό, διευρύνονται οι αρμοδιότητες της Μονάδας Διασφάλισης της Ποιότητας (ΜΟΔΙΠ) κάθε ιδρύματος ώστε να αποτελέσει το όργανο της διοίκησης κάθε ιδρύματος που σχεδιάζει, αναπτύσσει και συντονίζει τις εσωτερικές διαδικασίες διασφάλισης της ποιότητας του ιδρύματος και υποστηρίζει τις διαδικασίες εξωτερικής πιστοποίησης. Η ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας (ΑΔΙΠ) που θεσμοθετήθηκε το 2005 μετεξελίσσεται και αναλαμβάνει την αρμοδιότητα για την πιστοποίηση των προγραμμάτων σπουδών και των εσωτερικών συστημάτων διασφάλισης της ποιότητας των ιδρυμάτων.
14. Κέντρα αριστείας. Για την επιβράβευση και υποστήριξη βέλτιστων πρακτικών ποιότητας και καινοτομίας εντός των ΑΕΙ, θεσμοθετούνται διαδικασίες αξιολόγησης για την ανακήρυξη ακαδημαϊκών μονάδων (Προγράμματα Σπουδών, Σχολών, ΑΕΙ) ως Κέντρων Αριστείας.
15. Για τη βελτίωση της απόδοσης των ιδρυμάτων και την εισαγωγή κινήτρων στη λειτουργία τους, η δημόσια χρηματοδότηση κατανέμεται στα ιδρύματα με βάση αντικειμενικά κριτήρια και δείκτες και διακρίνεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος κατανέμεται στα ιδρύματα με βάση τον αριθμό των ενεργών φοιτητών που εγγράφονται σε αυτό και το κόστος σπουδών ανά φοιτητή. Το υπόλοιπο κατανέμεται στα ιδρύματα με βάση τους δείκτες ποιότητας και επιτευγμάτων και σύμφωνα με τον βαθμό επίτευξης των στόχων που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ της πολιτείας και των ιδρυμάτων. Κάθε ίδρυμα επιλέγει τους δείκτες ποιότητας και επιτευγμάτων με βάση τους οποίους επιθυμεί να αξιολογηθεί, ώστε, παράλληλα με τη βελτίωση της απόδοσης και της αποτελεσματικότητας διασφαλίζεται η δυνατότητα των ιδρυμάτων να διαφοροποιούν τη στρατηγική ανάπτυξής τους.
16. Ένα Νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΙΔ) σε κάθε ΑΕΙ. Για την ενίσχυση της διοικητικής ευελιξίας, σε κάθε ΑΕΙ ιδρύεται με ΠΔ ειδικό νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου υπό την εποπτεία του Συμβουλίου του ιδρύματος. Πρόεδρος του ΝΠΙΔ ορίζεται ένας εκ των Αναπληρωτών Πρυτάνεων/Προέδρων, επιλογής του Πρυτάνεως/Προέδρου. Το ΝΠΙΔ του ιδρύματος διαχειρίζεται και αξιοποιεί τους πόρους των ερευνητικών και αναπτυξιακών προγραμμάτων και της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους και την αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνάς τους. Για την καλύτερη αξιοποίηση, τη βελτίωση της απόδοσης και της ποιότητας των υπηρεσιών δύναται να ανατίθενται στο ΝΠΙΔ και υπηρεσίες προς φοιτητές (φοιτητικές εστίες, εστιατόρια, κυλικεία, κλπ.). Παραμένουν οι τετραετείς προγραμματισμοί των Ιδρυμάτων.
17. «Αιώνιοι φοιτητές». Η φοιτητική ιδιότητα διατηρείται με την εγγραφή των φοιτητών σε κάθε εξάμηνο. Χάνεται σε περίπτωση μη εγγραφής σε δύο συνεχόμενα εξάμηνα. Οι φοιτητές που αποδεδειγμένα εργάζονται δύνανται να εγγράφονται με καθεστώς μερικής φοίτησης. Μετά το ν + 2 οι φοιτητές πλήρους φοίτησης και μετά το 2ν οι φοιτητές μερικής φοίτησης, οι όροι και οι προϋποθέσεις για διατήρηση της φοιτητικής ιδιότητας ορίζονται από τα ιδρύματα.
18. Φοιτητικός συνδικαλισμός. Οι εκπρόσωποι των φοιτητών στα όργανα διοίκησης των ιδρυμάτων εκλέγονται από ενιαίο ψηφοδέλτιο με άμεση, καθολική, ταξινομική και μυστική ψηφοφορία από το σύνολο των ενεργών φοιτητών. Για την διασφάλιση της συμμετοχής των φοιτητών στη λειτουργία του ιδρύματος, τα ιδρύματα δύνανται να συγκροτούν: α) συμβούλιο φοιτητικής μέριμνας σε επίπεδο ιδρύματος, β) συμβούλια σπουδών ανά σχολή ή/και πρόγραμμα σπουδών. Στα συμβούλια αυτά, με γνωμοδοτικό χαρακτήρα, η συμμετοχή φοιτητών ανέρχεται στο 40%. Οι λεπτομέρειες ορίζονται στον Οργανισμό και τον Εσωτερικό Κανονισμό των ιδρυμάτων. Τα ιδρύματα συγκροτούν υπηρεσία Συνηγόρου του φοιτητή για την επίλυση διαφορών τους με το ίδρυμα και τη διοίκησή του.
19. Άτοκα δάνεια. Με υπουργική απόφαση ορίζονται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση άτοκων δανείων σε φοιτητές (πρώτου κύκλου) ή σε ορισμένες άλλες κατηγορίες φοιτητών, από πιστωτικά ιδρύματα της χώρας, με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και δυνατότητα τμηματικής αποπληρωμής του δανείου μετά την έναρξη απασχόλησής τους ή την απόκτηση ατομικού εισοδήματος.
20. Ακαδημαϊκή ελευθερία -άσυλο. Αναφέρεται απλά στο κείμενο του υπουργείου Παιδείας: «Πλήρης και πιστή εγγύηση της επιστημονικής ελευθερίας και της ελευθερίας της έκφρασης μέσα στα ΑΕΙ. Απομάκρυνση από το μοντέλου χωροταξικού ορισμού και επιστροφή στις ρίζες του ασύλου».
21. Διεθνοποίηση. Ενίσχυση διεθνών προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών που θα προσελκύουν και ξένους φοιτητές, προσφορά προγραμμάτων και σε ξένη γλώσσα, η εκλογή των καθηγητών να γίνεται από διεθνούς σύνθεσης εκλεκτορικά σώματα. Δυνατότητα εκλογής και αλλοδαπών ως μελών ΔΕΠ. Ακόμη, θα παρέχεται η δυνατότητα ταυτόχρονης κατοχής θέσης ΔΕΠ σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια (dual appointments) ώστε οι διακεκριμένοι Έλληνες-Ελληνίδες και ξένοι επιστήμονες να μπορούν να προσφέρουν την εμπειρία τους στα ελληνικά πανεπιστήμια χωρίς να υποχρεώνονται να εγκαταλείπουν τη θέση τους. Ακόμη προβλέπεται: Ενθάρρυνση της ίδρυσης παραρτημάτων των Ελληνικών Πανεπιστημίων σε άλλες χώρες, υιοθέτηση και εφαρμογή του εθνικού πλαισίου προσόντων (NQF) κατά τα πρότυπα του αντίστοιχου ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων, σύνδεση των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών με διεθνείς βάσεις δεδομένων του εξωτερικού με διττό σκοπό: α) την πρόσβαση στην επιστημονική δεξαμενή γνώσης και β) τη δημοσιοποίηση της ελληνικής επιστημονικής παραγωγής στο εξωτερικό και τέλος συστηματική προώθηση των ελληνικών Πανεπιστήμιων και ΤΕΙ στο εξωτερικό σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών και το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού.
Καλό μήνα...
ΤΟ ΒΗΜΑ
01/07/2011 - 10:28
Νόμος Πλαίσιο: 21 σημεία για «νέα πανεπιστήμια»
«Αιώνιοι» φοιτητές τέλος, καθώς η φοιτητική ιδιότητα θα χάνεται σε περίπτωση μη εγγραφής σε δύο συνεχόμενα εξάμηνα. Διοικητικά Συμβούλια στην διοίκηση των Ιδρυμάτων και διορισμένοι πρυτάνεις. Αξιολόγηση πρωτοβάθμιων καθηγητών. Κατάργηση της βαθμίδας του λέκτορα και μονιμοποίηση των πανεπιστημιακών στην βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή.
Αυτά είναι μερικά από τα «21 σημεία» του νέου Νόμου Πλαισίου που παρουσιάστηκαν από τον υπουργό Παιδείας κυρία Άννα Διαμαντοπούλου στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης.
Ο νέος Νόμος ωστόσο δεν θα δοθεί τελικά στην Σύνοδο των πρυτάνεων που θα γίνει το Σαββατοκύριακο στο Βόλο, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η νομοπαρασκευαστική επεξεργασία του. Για το θέμα του ασύλου στο κείμενο που παρουσιάστηκε αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «απομακρύνεται από το μοντέλο χωροταξικού ορισμού και επιστρέφει στις ρίζες του ασύλου»...
Στο νέο Νόμο, όπως έχει γράψει ήδη το «Βήμα», δεν θα αναφέρεται καν το θέμα του ασύλου, με στόχο να ακυρωθεί η νομική υπόστασή του και να παραμείνει ένας ηθικός κανόνας.
Για το θέμα του «Καλλικράτη» στα πανεπιστήμια στο ίδιο κείμενο αναφέρεται ότι «απαιτούνται αλλαγές στο χάρτη της ανώτατης εκπαίδευσης, τόσο από θεματική όσο και από χωροταξική άποψη ώστε τα ΑΕΙ να ανταποκρίνονται στις ανάγκες για την άμεση βελτίωση των εκπαιδευτικών και ακαδημαϊκών λειτουργιών και αποτελεσμάτων.
«Τα κριτήρια για τις αλλαγές στο χάρτη των ιδρυμάτων στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης και της έρευνας και στην ενίσχυση της διεθνούς παρουσίας και διάκρισης των ΑΕΙ και είναι σύμφωνα με τις δυνατότητες και ανάγκες εθνικής οικονομίας» αναφέρεται στο κείμενο.
«Η Παιδεία αποτελεί τη ψυχή της πατρίδας μας και η Ανώτατη Εκπαίδευση είναι η ατμομηχανή του έθνους, αρκεί να απελευθερώσουμε εγκλωβισμένες δυνάμεις» είπε χαρακτηριστικά σήμερα η κυρία Διαμαντοπούλου. «Η αλλαγή που προτείνεται σήμερα είναι σύμφωνα με τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις και αφορά στο μοντέλο διοίκησης, στην οργάνωση σπουδών και στη διεθνοποίηση των Ανώτατων Ιδρυμάτων μας, με τελικό στόχο ένα Πανεπιστήμιο ανοιχτό στον κόσμο και στην κοινωνία, με υψηλή ποιότητα σπουδών και αξιοκρατία» συνέχισε.
«Στο νέο σχέδιο για τα Πανεπιστήμια και με δεδομένη τη δημόσια χρηματοδότηση, αλλάζει ο τρόπος χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων και ενισχύεται το αυτοδιοίκητο των Ιδρυμάτων, με μεταφορά αρμοδιοτήτων από το Υπουργείο στα Ιδρύματα, με ταυτόχρονη τη λειτουργία θεσμών λογοδοσίας και ελέγχου» κατέληξε.
Συγκεκριμένα τα σημεία που παρουσιάστηκαν σήμερα στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο είναι τα παρακάτω:
1.Θεσπίζεται το Συμβούλιο Ιδρύματος, με ρόλο ελεγκτικό της διοίκησης του ιδρύματος. Το Συμβούλιο κάθε ιδρύματος αποτελείται από 7 καθηγητές, εκλεγμένους για τετραετή θητεία από τους καθηγητές του ιδρύματος, ένα φοιτητή εκλεγμένο από ενιαίο ψηφοδέλτιο για ετήσια θητεία, με καθολική ψηφοφορία των ενεργών φοιτητών του τμήματος και 7 εξωτερικά μέλη που επιλέγονται για τετραετή θητεία από τους εκλεγμένους καθηγητές του Συμβουλίου.
2.Το Συμβούλιο του Ιδρύματος, ύστερα από διεθνή πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος, θα εκλέγει τον/την πρύτανη/πρόεδρο ΤΕΙ για 3ετή θητεία με φανερή ψηφοφορία. Επιτροπή διερεύνησης, αποτελούμενη από καθηγητές του ιδρύματος έχει την ευθύνη της πρόσκλησης και της διερεύνησης για την υποβολή υποψηφιοτήτων και, ύστερα από δημόσια ακρόασή τους, εισηγείται τους υποψηφίους στο Συμβούλιο με βάση κυρίως την επιστημονική αναγνώριση αλλά και την διοικητική του/της εμπειρία. Η Σύγκλητος διατηρεί το δικαίωμα αρνησικυρίας για δύο υποψηφίους. Με ανάλογη διαδικασία εκλέγονται από το Συμβούλιο κάθε ιδρύματος οι κοσμήτορες/διευθυντές των σχολών.
Ο πρύτανης/πρόεδρος ΤΕΙ καταρτίζει και εισηγείται και το Συμβούλιο του ιδρύματος τελικώς εγκρίνει τον Οργανισμό και τον εσωτερικό κανονισμό και την εσωτερική διάρθρωση και οργάνωση κάθε ιδρύματος.
3. Βασική διοικητική και ακαδημαϊκή μονάδα σε κάθε ίδρυμα, θα είναι η Σχολή. Κάθε σχολή οργανώνει διαφορετικά προγράμματα σπουδών, και απονέμει τα αντίστοιχα πτυχία. Οι σχολές μπορούν επίσης να οργανώνουν ενιαίο πρόγραμμα σπουδών στο πρώτο έτος, ώστε να εισάγονται οι φοιτητές σε σχολές και να εντάσσονται στα προγράμματα σπουδών μετά το πρώτο έτος. Για το συντονισμό της διδασκαλίας και της έρευνας, οι καθηγητές κάθε σχολής συγκροτούν επιμέρους, εργαστήρια και κλινικές. Οι σχολές διοικούνται από τον κοσμήτορα/διευθυντή, την κοσμητεία/διεύθυνση της σχολής και τη γενική συνέλευση.
4.Μεταπτυχιακές σχολές και σχολές διά βίου μάθησης και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ιδρύονται στα πανεπιστήμια. Τα ΑΕΙ μπορούν να οργανώνουν μονοετείς και διετείς σπουδές με τρόπο που ορίζει το κάθε ίδρυμα.
5.Καταργείται η βαθμίδα του λέκτορα και μένουν τρεις βασικές βαθμίδες (επίκουρος, αναπληρωτής καθηγητής, καθηγητής). ΟΙ πανεπιστημιακοί θα μονιμοποιούνται στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή. Οι επίκουροι καθηγητές εκλέγονται για τετραετή θητεία, με δυνατότητα ανανέωσης για άλλη μία θητεία ύστερα από κρίση. Η εξέλιξη τους στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή γίνεται με ανοικτή διαδικασία.
6. «Συμβόλαια» θα γίνονται με καθηγητές που θα επιλέγει κάθε πανεπιστήμιο. Τα ΑΕΙ δύνανται να αναθέτουν τη διδασκαλία μαθημάτων σε εντεταλμένους διδασκαλίας με ατομικές, ανανεώσιμες, συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, πλήρους απασχόλησης, διάρκειας ενός ως τριών ακαδημαϊκών ετών και με ανώτατο συνολικό όριο τα πέντε έτη. Τα λεπτομερή προσόντα για την εκλογή σε θέση καθηγητή και οι υποχρεώσεις του διδακτικού προσωπικού καθορίζονται στον Οργανισμό κάθε ιδρύματος.
Μεταβατικές διατάξεις θα υπάρξουν για τους υπηρετούντες και οι, υπό διορισμό λέκτορες.
7.Οι μόνιμοι πρωτοβάθμιοι καθηγητές αξιολογούνται κάθε 5 χρόνια ως προς το επιστημονικό, ερευνητικό και εκπαιδευτικό τους έργο από ειδικές επιτροπές κρίσης όπως καθορίζεται στον Οργανισμό του ιδρύματος. Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης κοινοποιούνται στον αξιολογούμενο και στον οικείο κοσμήτορα. Ο κοσμήτορας προτείνει στο Συμβούλιο, με βάση τα αποτελέσματα της αξιολόγησης, συγκεκριμένες επιβραβεύσεις στους καθηγητές που διακρίνονται. Σε περιπτώσεις αρνητικής αξιολόγησης οι καθηγητές είναι δυνατόν, με απόφαση του κοσμήτορα, να έχουν συγκεκριμένες ακαδημαϊκές επιπτώσεις (όπως έχει γράψει ήδη το «Βήμα» θα προβλέπεται μείωση μισθού, ή μετακίνηση σε άλλη θέση δημοσίου)
8.Συστήνεται νέα κατηγορία καθεστώτος απασχόλησης, αυτή της «πλήρους και αποκλειστικής» απασχόλησης που θα λαμβάνει και πλήρη αμοιβή.
9.Εκλογές καθηγητών. Τα εκλεκτορικά σώματα για τις προαγωγές των καθηγητών αλλάζουν. Οι καθηγητές θα επιλέγονται από επιτροπές επιλογής καθηγητών που αποτελούνται από 7 μέλη, καθηγητές ή αναπληρωτές καθηγητές, εκ των οποίων 3 είναι καθηγητές ή αντίστοιχης βαθμίδας ερευνητές ιδρύματος της αλλοδαπής και, σε ειδικά αιτιολογημένες περιπτώσεις, από άλλο ίδρυμα της ημεδαπής. Τα μέλη των επιτροπών επιλογής καθηγητών ορίζονται με κλήρωση, η οποία διεξάγεται σε συνεδρίαση της κοσμητείας/διεύθυνσης από καταλόγους εσωτερικών και εξωτερικών μελών. Οι κατάλογοι είναι τετραετούς διάρκειας, συντάσσονται από την κοσμητεία/διεύθυνση της σχολής ανά ειδικότερο γνωστικό πεδίο -ή όπου είναι εφικτό ανά γνωστικό αντικείμενο- εγκρίνονται από το Συμβούλιο του ιδρύματος και δημοσιεύονται σε διακριτή θέση στον ιστότοπό του.
10.Συστήνονται Έδρες στα πανεπιστήμιο. Τα Ιδρύματα μπορούν να ιδρύουν και να διατηρούν επώνυμες έδρες διδασκαλίας και έρευνας (από κληροδοτήματα, χορηγίες, κλπ.) ύστερα από έγκριση των ακαδημαϊκών τους οργάνων.
11.Νέα διάρθρωση των σπουδών. Οι σπουδές στην ανώτατη εκπαίδευση «πέφτουν» στα 3 έτη (έως σήμερα ήταν 4ετεις) και οργανώνονται στους τρεις κύκλους του ευρωπαϊκού χώρου ανώτατης εκπαίδευσης (180 συνολικά πιστωτικές μονάδες). Ο πρώτος κύκλος συνίσταται στην παρακολούθηση ενός προγράμματος σπουδών και περιλαμβάνει μαθήματα που αντιστοιχούν κατ' ελάχιστον σε 180 ακαδημαϊκές μονάδες (α.μ.). Ένα έτος αντιστοιχεί τουλάχιστον σε 60 α.μ. Ένα ίδρυμα μπορεί να οργανώνει και προγράμματα σύντομου κύκλου σπουδών, ως μέρος του πρώτου κύκλου σπουδών ή συνδεδεμένα με αυτόν, που αντιστοιχούν κατ' ελάχιστο σε 60 και κατά ανώτατο όριο σε 120 α.μ. και οδηγούν στην απονομή διπλώματος σύντομου κύκλου. Ο δεύτερος κύκλος συνίσταται στην παρακολούθηση προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών και περιλαμβάνει μαθήματα που αντιστοιχούν κατ' ελάχιστο σε 60 και κατά μέγιστο σε 120 α.μ. Ο τρίτος κύκλος είναι οι διδακτορικές σπουδές. Μπορεί να περιλαμβάνει μαθήματα που αντιστοιχούν κατ' ελάχιστο σε 60 και κατά μέγιστο σε 120 α.μ. καθώς και την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής.
Για κάθε υποψήφιο διδάκτορα διορίζεται τριμελής συμβουλευτική επιτροπή. Η τελική αξιολόγηση της διατριβής γίνεται από διμελή επιτροπή εξέτασης. Το ένα μέλος είναι καθηγητής του ιδρύματος και το άλλο ιδρύματος του εξωτερικού και σε εξαιρετικές περιπτώσεις άλλου ιδρύματος της ημεδαπής.
12.Προγράμματα σπουδών στα Αγγλικά. Δίνεται η δυνατότητα στα ιδρύματα να οργανώνουν και να προσφέρουν προγράμματα σπουδών, ως αποτέλεσμα συνεργασίας των σχολών τους ή σε συνεργασία με άλλα ιδρύματα της ημεδαπής ή της αλλοδαπής και σε ξένη γλώσσα, καθώς και ειδικά προγράμματα διά βίου μάθησης, με παραδοσιακές μορφές και εξ αποστάσεως. Δίνεται επίσης η δυνατότητα στα ιδρύματα να οργανώνουν μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών σε συνεργασία με ερευνητικά κέντρα της χώρας ή της αλλοδαπής. Όλα τα προγράμματα σπουδών πιστοποιούνται από την ανεξάρτητη αρχή ή από πιστοποιημένους από αυτήν διεθνείς φορείς πιστοποίησης.
13. Οι διαδικασίες αξιολόγησης της ποιότητας που έχουν εισαχθεί από το 2005 ενισχύονται. Από συμβουλευτικές για τα ιδρύματα και τις διοικήσεις τους, οι διαδικασίες αξιολόγησης μετατρέπονται σε διαδικασίες πιστοποίησης. Για το λόγο αυτό, διευρύνονται οι αρμοδιότητες της Μονάδας Διασφάλισης της Ποιότητας (ΜΟΔΙΠ) κάθε ιδρύματος ώστε να αποτελέσει το όργανο της διοίκησης κάθε ιδρύματος που σχεδιάζει, αναπτύσσει και συντονίζει τις εσωτερικές διαδικασίες διασφάλισης της ποιότητας του ιδρύματος και υποστηρίζει τις διαδικασίες εξωτερικής πιστοποίησης. Η ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας (ΑΔΙΠ) που θεσμοθετήθηκε το 2005 μετεξελίσσεται και αναλαμβάνει την αρμοδιότητα για την πιστοποίηση των προγραμμάτων σπουδών και των εσωτερικών συστημάτων διασφάλισης της ποιότητας των ιδρυμάτων.
14. Κέντρα αριστείας. Για την επιβράβευση και υποστήριξη βέλτιστων πρακτικών ποιότητας και καινοτομίας εντός των ΑΕΙ, θεσμοθετούνται διαδικασίες αξιολόγησης για την ανακήρυξη ακαδημαϊκών μονάδων (Προγράμματα Σπουδών, Σχολών, ΑΕΙ) ως Κέντρων Αριστείας.
15. Για τη βελτίωση της απόδοσης των ιδρυμάτων και την εισαγωγή κινήτρων στη λειτουργία τους, η δημόσια χρηματοδότηση κατανέμεται στα ιδρύματα με βάση αντικειμενικά κριτήρια και δείκτες και διακρίνεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος κατανέμεται στα ιδρύματα με βάση τον αριθμό των ενεργών φοιτητών που εγγράφονται σε αυτό και το κόστος σπουδών ανά φοιτητή. Το υπόλοιπο κατανέμεται στα ιδρύματα με βάση τους δείκτες ποιότητας και επιτευγμάτων και σύμφωνα με τον βαθμό επίτευξης των στόχων που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ της πολιτείας και των ιδρυμάτων. Κάθε ίδρυμα επιλέγει τους δείκτες ποιότητας και επιτευγμάτων με βάση τους οποίους επιθυμεί να αξιολογηθεί, ώστε, παράλληλα με τη βελτίωση της απόδοσης και της αποτελεσματικότητας διασφαλίζεται η δυνατότητα των ιδρυμάτων να διαφοροποιούν τη στρατηγική ανάπτυξής τους.
16. Ένα Νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΙΔ) σε κάθε ΑΕΙ. Για την ενίσχυση της διοικητικής ευελιξίας, σε κάθε ΑΕΙ ιδρύεται με ΠΔ ειδικό νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου υπό την εποπτεία του Συμβουλίου του ιδρύματος. Πρόεδρος του ΝΠΙΔ ορίζεται ένας εκ των Αναπληρωτών Πρυτάνεων/Προέδρων, επιλογής του Πρυτάνεως/Προέδρου. Το ΝΠΙΔ του ιδρύματος διαχειρίζεται και αξιοποιεί τους πόρους των ερευνητικών και αναπτυξιακών προγραμμάτων και της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους και την αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνάς τους. Για την καλύτερη αξιοποίηση, τη βελτίωση της απόδοσης και της ποιότητας των υπηρεσιών δύναται να ανατίθενται στο ΝΠΙΔ και υπηρεσίες προς φοιτητές (φοιτητικές εστίες, εστιατόρια, κυλικεία, κλπ.). Παραμένουν οι τετραετείς προγραμματισμοί των Ιδρυμάτων.
17. «Αιώνιοι φοιτητές». Η φοιτητική ιδιότητα διατηρείται με την εγγραφή των φοιτητών σε κάθε εξάμηνο. Χάνεται σε περίπτωση μη εγγραφής σε δύο συνεχόμενα εξάμηνα. Οι φοιτητές που αποδεδειγμένα εργάζονται δύνανται να εγγράφονται με καθεστώς μερικής φοίτησης. Μετά το ν + 2 οι φοιτητές πλήρους φοίτησης και μετά το 2ν οι φοιτητές μερικής φοίτησης, οι όροι και οι προϋποθέσεις για διατήρηση της φοιτητικής ιδιότητας ορίζονται από τα ιδρύματα.
18. Φοιτητικός συνδικαλισμός. Οι εκπρόσωποι των φοιτητών στα όργανα διοίκησης των ιδρυμάτων εκλέγονται από ενιαίο ψηφοδέλτιο με άμεση, καθολική, ταξινομική και μυστική ψηφοφορία από το σύνολο των ενεργών φοιτητών. Για την διασφάλιση της συμμετοχής των φοιτητών στη λειτουργία του ιδρύματος, τα ιδρύματα δύνανται να συγκροτούν: α) συμβούλιο φοιτητικής μέριμνας σε επίπεδο ιδρύματος, β) συμβούλια σπουδών ανά σχολή ή/και πρόγραμμα σπουδών. Στα συμβούλια αυτά, με γνωμοδοτικό χαρακτήρα, η συμμετοχή φοιτητών ανέρχεται στο 40%. Οι λεπτομέρειες ορίζονται στον Οργανισμό και τον Εσωτερικό Κανονισμό των ιδρυμάτων. Τα ιδρύματα συγκροτούν υπηρεσία Συνηγόρου του φοιτητή για την επίλυση διαφορών τους με το ίδρυμα και τη διοίκησή του.
19. Άτοκα δάνεια. Με υπουργική απόφαση ορίζονται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση άτοκων δανείων σε φοιτητές (πρώτου κύκλου) ή σε ορισμένες άλλες κατηγορίες φοιτητών, από πιστωτικά ιδρύματα της χώρας, με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και δυνατότητα τμηματικής αποπληρωμής του δανείου μετά την έναρξη απασχόλησής τους ή την απόκτηση ατομικού εισοδήματος.
20. Ακαδημαϊκή ελευθερία -άσυλο. Αναφέρεται απλά στο κείμενο του υπουργείου Παιδείας: «Πλήρης και πιστή εγγύηση της επιστημονικής ελευθερίας και της ελευθερίας της έκφρασης μέσα στα ΑΕΙ. Απομάκρυνση από το μοντέλου χωροταξικού ορισμού και επιστροφή στις ρίζες του ασύλου».
21. Διεθνοποίηση. Ενίσχυση διεθνών προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών που θα προσελκύουν και ξένους φοιτητές, προσφορά προγραμμάτων και σε ξένη γλώσσα, η εκλογή των καθηγητών να γίνεται από διεθνούς σύνθεσης εκλεκτορικά σώματα. Δυνατότητα εκλογής και αλλοδαπών ως μελών ΔΕΠ. Ακόμη, θα παρέχεται η δυνατότητα ταυτόχρονης κατοχής θέσης ΔΕΠ σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια (dual appointments) ώστε οι διακεκριμένοι Έλληνες-Ελληνίδες και ξένοι επιστήμονες να μπορούν να προσφέρουν την εμπειρία τους στα ελληνικά πανεπιστήμια χωρίς να υποχρεώνονται να εγκαταλείπουν τη θέση τους. Ακόμη προβλέπεται: Ενθάρρυνση της ίδρυσης παραρτημάτων των Ελληνικών Πανεπιστημίων σε άλλες χώρες, υιοθέτηση και εφαρμογή του εθνικού πλαισίου προσόντων (NQF) κατά τα πρότυπα του αντίστοιχου ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων, σύνδεση των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών με διεθνείς βάσεις δεδομένων του εξωτερικού με διττό σκοπό: α) την πρόσβαση στην επιστημονική δεξαμενή γνώσης και β) τη δημοσιοποίηση της ελληνικής επιστημονικής παραγωγής στο εξωτερικό και τέλος συστηματική προώθηση των ελληνικών Πανεπιστήμιων και ΤΕΙ στο εξωτερικό σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών και το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
